شنا‌کردن و رفتن به استخر یکی از دلچسب‌ترین سرگرمی‌ها در گرمای تابستان است. اما در کنار لذت شنا کردن و بهره بردن از این ورزش مفرح یک نگرانی همیشگی هم وجود دارد و آن اینکه آلودگی احتمالی آب استخرها تا چه حد می‌تواند برای سلامتی مضر باشد. شنا کردن هم اصول و مراقبت های مورد نیاز خود را می طلبد بهتر است قبل و بعد از شنا کردن اصول بهداشتی را در نظر بگیرید تا دچار بیماری های عفونی نشوید. اولین و شایع ترین اندام هایی که می تواند دچار ضایعات شوند، پوست و چشم است. به همین دلیل باید نکات بهداشتی را رعایت کرد.
در اینجا به بیان برخی از انواع بیماری های پوستی ناشی از استخر و همچنین نکاتی مهم در خصوص رعایت بهداشت خواهیم پرداخت :
خارش پوست بعد از استخر : خارش شناگر در دریاچه، استخر و برکه های آب شیرین بیشتر رخ می دهد، ولی گاهی اوقات در آب شور هم اتفاق می افتد. خارش شناگر یک واکنش حساسیتی (آلرژیک) به انگل های میکروسکوپی است که در داخل پوست پنهان می شوند. اگرچه این مشکل ناراحت کننده است، ولی معمولا مدت کمی ادامه دارد. بثورات خارش دار پوست معمولا طی چند روز خود بخود از بین می روند. هر چقدر زمان بیشتری در آب آلوده به این انگل شنا یا بازی کنید، خطر ابتلای شما به خارش شناگر بیشتر می شود. کودکان بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به این بیماری هستند، زیرا آن ها تمایل دارند در آب های کم عمق بازی کنند و بعد از شنا و آب بازی کمتر خودشان را با حوله خشک می کنند. خارش شناگر معمولا خود بخود طی چند روز برطرف می شود، اگرچه در برخی موارد بثورات پوستی تا یک هفته وجود دارند. شما می توانید با استفاده از داروهای آنتی هیستامین یا پمادهای ضد خارش مثل پماد کالامین، خارش پوست تان را کنترل کنید. اگر خارش شدید است، با مراجعه به پزشک دارو مصرف کنید.
عوامل قارچی : عوامل قارچی از پوست افراد مبتلا در آب استخر جدا می شوند و روی پوست تمامی شناگران می نشینند. بعضی افراد به طور سرشتی دفاع کاملی در برابر عوامل قارچی دارند، لذا هیچ گاه دچار ضایعات قارچی نمی شوند، ولی افراد مستعد خصوصا آنها که به دلیل ابتلا به بعضی بیماری های ضعیف کننده سیستم ایمنی مانند لوپوس، بیماری قند، کم خونی ، مصرف داروهای کورتونی و غیره به آسانی به این عوامل قارچی مبتلا شده اند، پوست شان بیمار می شود. عفونت، بیماری‌ای است که از طریق استخر منتقل می‌شود و راه انتقال هم معمولا از طریق راه رفتن بدون دمپایی روی سطوح مرطوب و لبه استخر است. مثلا اگر فردی که در ناحیه پا دچار عفونت قارچی است با پای برهنه کنار استخر راه برود و پای فرد دیگری پس از او با آن محل تماس پیدا کند، شخص به این عفونت قارچی مبتلا می‌شود.
اگر زخمی روی بدن تان دارید از شنا در استخر پرهیز کنید : بعضی افراد به اشتباه تصور می کنند شنا در آب حاوی کلر یا نمک به ضدعفونی یا تمیز شدن زخم کمک می کند. اما زخم باز و تازه در واقع محل ورود میکروب ها به بدن است. بنابراین با وجود بریدگی و جراحت های جدی هرگز در استخر شنا نکنید.
خشکی پوست شناگران : این مسأله، مشکل شایعی است که علتش حل شدن و از بین رفتن تدریجی چربی محافظ پوست است. این امر موجب كاهش رطوبت لایه شاخی پوست و سبب ایجاد خشکی، پوسته‌پوسته شدن و خارش می‌شود. این وضعیت با دوش‌های داغ و طولانی كه شناگران به انجام آن شهرت دارند و نیز با نشستن طولانی‌‌مدت در جكوزی‌های گرم، بدتر می‌شود. برای رفع این مشکل می‌توان با كاهش مدت دوش گرفتن و در واقع، با استفاده از یك دوش سریع با آب ولرم، از خشكی بیش از حد پوست جلوگیری كرد و از صابون‌های ملایم‌تر استفاده نمود. همچنین باید بلافاصله پس از خشك كردن بدن با حوله، از یك نرم‌كننده روغنی استفاده كنید.
التهاب پوست در اثر پوشیدن لباس شنا : ممكن است پس از یك روز استفاده طولانی مدت از یك مایوی مرطوب و تنگ و چسبان، این حالت اتفاق بیفتد. این حالت در واقع، یک التهاب عفونی و عمیق و میکروبی است و باعث می شود بیمار، دچار توده های زیر پوستی عمیق ملتهب و سفت در ناحیه باسن شود. برای رفع این مشکل، یک دوره آنتی بیوتیك باید توسط پزشک تجویز شود.
لباس‌های خیس خود را عوض کنید : اگر شما در استخر یا یک جکوزی با وضعیت بهداشتی ضعیف غوطه‌ور شده باشید ممکن است دچار جوش یا بثورات پوستی ناشی از آب داغ شوید، یک عفونت خارش‌دار و متورم که اغلب به‌وسیله باکتری سودوموناس آئروجینوزا ایجاد می‌شود، این عفونت ناخوشایند بوده اما ظرف چند روز بهبود می‌یابند. بااین‌وجود شما می‌توانید خطر ایجاد جوش‌های پوستی را با پوشیدن لباس‌های حمام جدید یا تعویض سریع لباس‌های خیس کاهش دهید. عوض نکردن لباس‌های خیس احتمال تماس بودن آب آلوده با پوست را افزایش می‌دهد که این دلیلی است بر اینکه بثورات پوستی اغلب در نواحی که لباس پوشیده شده‌اند، بیشتر از سایر نواحی بدن هستند.
منبع و ماخذ : pasokhbartar.com