بی‌اشتهایی عصبی، اختلال در خوردن است. فرد مبتلا، عمداً وزن خود را کاهش می‌دهد و اغلب حس می‌کند غذا همه‌ی زندگی او را دربرگرفته است. اختلال بی‌اشتهایی عصبی یا آنورکسیا نروزا از جمله بیماری‌های شدید روانی محسوب می‌شود که مشخصه اصلی آن باور عمیق به چاق بودن است. نکته عجیب در این میان آن است که برای این افراد فرق زیادی نمی‌کند که ترازو چه وزنی را برای آنها نشان دهد، بلکه برای آنها مهم است که در آینه خودشان را چاق می‌بینند. بی اشتهایی عصبی، معروف به بی اشتهایی، اختلال در خوردن می‌باشد که منجر به کاهش وزن شدید می‌گردد. ویژگی‌های اصلی این اختلال عبارتند از کاهش وزن غیر طبیعی، ترس شدید از اضافه وزن و درک نادرست از وزن بدن فرد. مطابق با اتحادیه ملی بیماری‌های روانی، بی اشتهایی عمدتا در زنان نوجوان تشخیص داده می‌شود. با این حال این بیماری در کودکان در سن 7 سالگی و در بزرگسالان در سن 80 سالگی نیز مشاهده می‌شود. برای تشخیص و درمان این بیماری با دکتر خود مشورت نموده و از درمان‌های خانگی صرفا به عنوان درمان کمکی استفاده نمائید.
با علل و برخی از علائم این بیماری بیشتر آشنا شویم :
علت دقیق بی اشتهایی عصبی ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که اختلال برگرفته از ترکیب محرک‌های احساسی، روانی، اجتماعی و جسمی است و ژنتیک و هورمون منجر به توسعه آن می‌شوند. فشار بیش از حد جامعه در خصوص لاغر و جذاب به نظر رسیدن نیز ممکن است عاملی موثر در بروز این اختلال باشد. افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری ممکن است با بی اشتهایی مبارزه نمایند. جهت کاهش وزن و حفظ وزن کم، افرادی که دارای بی اشتهایی هستند مواد غذایی با کالری کم می‌خورند، عادات غیر طبیعی غذا خوردن دارند و بیش از حد ورزش می‌کنند. برخی افراد همچنین از مسهل، مدرها (ادرار آورنده) یا داروهای تهوع آور جهت از بین بردن غذایی که خورده‌اند استفاده می‌کنند. افرادی که به آنورکسیا مبتلا هستند، معمولا بسیار لاغرند و گاهی تا 15 کیلوگرم نسبت به وزن طبیعی خود کمبود وزن دارند اما با این وجود خودشان تصور می کنند که اضافه وزن دارند. این تصور از آن جا ناشی می شود که آن ها ترس و واهمه شدیدی نسبت به چاق شدن دارند. این ترس، عادت های غذایی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد، بسیار کم غذا می خورند، گاهی از غذا خوردن در حضور دیگران امتناع می کنند و کاهش وزن شدیدی طی چند هفته یا مدت زمان کوتاه دارند. برخی از علائم این بیماری عبارتند از : کاهش بیش از حد وزن بدن، ظاهر لاغر، شمارش غیر طبیعی سلول‌های خونی، خستگی، بی‌خوابی، سرگیجه و یا ضعف و غش، رنگ متمایل به آبی انگشتان، موهای کم‌پشت، شکننده و یا ریزش مو، موهای نرم و کرک‌مانندی که سطح بدن را می‌پوشاند، قطع قاعدگی، یبوست، پوست خشکخودداری و امتناع از خوردن، انکار و تکذیب گرسنگی، ترس از افزایش وزن، دروغ گفتن در مورد مقدار غذایی که خورده شده، فعالیت بدنی و ورزش بیش از اندازه، خلق و خوی پایین(فقدان احساسات)، کناره‌گیری از اجتماع، تحریک‌پذیری و…. البته باید گفت علت اصلی بی‌اشتهایی عصبی، ناشناخته است. مانند بسیاری از بیماری‌ها، احتمالاً ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، فیزیولوژیکی، و محیطی می‌باشد.
با برخی از راه های درمان این بیماری آشنا شویم :
درمان بی اشتهایی عصبی، درمانی تخصصی-تیمی است. بدین منظور از روانپزشک، متخصص تغذیه و روانشناس در درمان کمک گرفته می شود . هدف از درمان این است که فرد عادات غذایی سالم را از سر گیرد تا وزن وی به حالت طبیعی بازگردد و احساس بهتری نسبت به خود داشته باشد. فرد با کمک گروه تخصصی می آموزد چگونه برنامه غذایی سالمی را دنبال کند، در مورد وزن خود نگران نباشد و چگونه با افکار منفی که در باره اضافه وزن به سراغش می آید، مقابله کند.
مراقبت پزشکی: به علت وجود مجموعه‌ای از عوارضی که بی‌اشتهایی عصبی باعث بروز آنها می‌شود، این امکان وجود دارد که شما نیاز به مراقبت و نظارت‌های زودبه‌زود و مکرر در زمینه علائم حیاتی، سطح آب و الکترولیت‌های بدن، و نیز شرایط و وضعیت جسمانی مرتبط با آن داشته باشید.
زنجبیل : زنجبیل ماده غذایی ساده و اثربخش دیگری برای درمان بی اشتهایی می‌باشد. زنجبیل اشتها را تحریک می‌کند؛ بنابراین وعده‌های غذایی خود را فراموش نمی‌کنید. همچنین می‌تواند به صورت اثربخش اعصاب شما را آرام نموده و استرس و اضطراب را کاهش بدهد.
درمان فردی: این نوع از درمان به شما کمک می‌کند تا با رفتار و افکاری که در بی‌اشتهایی عصبی سهیم هستند، برخورد صحیحی داشته باشید و بر آنها غلبه نمایید. می‌توانید اعتماد به نفس بهتر و سالم‌تری به دست آورده و راه‌های مثبتی جهت غلبه بر اضطراب و سایر احساسات ناخوشایند شدید، یاد بگیرید.
ماساژ : مطالعه‌ی چاپ شده سال ۲۰۰۱ در مجله اختلال در غذا خوردن نشان داد که ماساژ درمانی دو بار در هفته علائم بی اشتهایی را کاهش می‌دهد؛ سطوح استرس و اضطراب را پائین‌تر می‌آورد. همچنین سطوح دوپامین و نوراپی نفرین را افزایش می‌دهد. همین موضوع تصویر سالم‌تر و مثبت‌تری از بدن را خلق می‌کند.
منبع و ماخذ : pasokhbartar.com